Hz. Ebû Bekir -radıyallâhu anh-, Peygamber Efendimiz’in vefâtından sonra bir hadis nakledeceği zaman Allah Rasûlü’nü hatırladıkça ağlar, konuşmakta güçlük çekerdi.

Ebû Hüreyre -radıyallâhu anh- onun bu hâlini şöyle anlatır:

“Ebû Bekir -radıyallâhu anh- minbere çıktı ve:

«–Biliyorsunuz ki Rasûlullâh -sallâllâhu aleyhi ve sellem- geçen sene aranızda şu benim durduğum gibi durmuştu...» dedi. Sonra ağladı. 

Sonra bu sözünü tekrar etti ve yine ağladı. 

Üçüncü kez yine tekrarladı ve kendini tutamayarak bir daha ağladı...” (Bkz. Tirmizî, Deavât, 105)