Nöbetçi Eczaneler
KENDİNİ KEŞİF
Anne olma kararımla başlayan bebeğimle olan ilişkim, onun doğumuyla daha da anlam kazandı dünyamda.
Bebeğim gülümsediğinde, ona gülümsüyor, gözlerini açtığında gözlerimi açıyor, onunla yüzüne bakarak konuşuyor, ses çıkarıyor ona- duygularına, davranışlarına eşlik ediyor, duygularını anladığımı- kabul ettiğimi hissetmesini sağlıyordum. Onun temel bakım ihtiyaçlarını yeme-içme-barınma-uyku-kişisel temizlik her şeyiyle ilgileniyordum. Zaman geçiyor, bebeğim büyüyordu var olan becerilerini geliştirmesi için ona kitap okuyor, müzik dinliyor, onla dans ediyor, oyunlar oynuyordum. Ona verdiğim her geri bildirimin onda oluşturduğu duyguyu anlamaya çalışıyordum. Destekçi, anlayan rolünde olmayı benimsiyordum.
Aman, Bu Nasıl olur, Nasıl yaparsın, Beceriksiz… vbkelimeler yerine, olabilir, hadi nasıl düzeltelim, ne yapalım, nasıl yapalım, şimdi ne yaparsak iyi hissedersin… vbyaklaşımlarla ona varlığını kabul ettiğimi, hislerini anladığımı, yanlış-hata yapmanın doğal olduğunu ve çözüme- nasıl telafi edeceğimize odaklanmanın bize kendimizle ve çevremizle olan ilişkilerimize iyi geleceğini aktarmaya çalıştım.
Bu süreç ona da bana da iyi geliyor, bizi besliyor, büyütüyordu. Ondaki mutluluk ve beni de mutlu ediyordu.
Yıllar geçiyordu ve artık karşılıklı konuşacak durumdaydık. Kendimizi Bilme konusunda birbirimize sorular sormaya karar verip, bunu oyuna çevirmeye başladık, bir soru bir cevap:
-Ben Kimim
-Ne İstiyorum
-Ne Hissediyorum
-Hayallerim Neler
-Ne yapmaktan hoşlanıyorum
-Zayıf Yönlerim
-Geliştirmem Gereken Yönlerim
-Güçlü Yönlerim
-Kendimde Sevdiğim Özelliklerim
-Kendimde Sevmediğim Özelliklerim
-5 Yıl Sonra Kendimi nerede kimlerle görüyorum, neler yapıyorum
-Bana iyi gelen şeyler neler
Bir soru bir cevap ile eğlenirken kendi yolculuğumuza da adım atmış olduk.
Çocuğumuzla yeniden başlayan kendimizi keşif yolculuğunda zevkle heyecanla yola devam edeceğiz.